و من دائم اون را سرزنش ...

که چرا عقلت را معطل گذاشتی

ولی نمی تونستم قانعش کنم...

تا اینکه مدتی گذشت

و الحمدلله اوضاعش بهتر شده بود.

او حکمتی را یافته بود که :

دَع ما یُریبُکَ إلى ما لا یُریبُکَ ؛ فَإِنَّ الخَیرَ طُمَأنینَةٌ ، وإنَّ الشَّرَّ ریبَةٌ          (پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله)

آنچه تو را به تردید مى افکند، وا گذار و به سوى چیزى رو کن که در تو تردید نمى انگیزد؛

چرا که نیکى، [ مایه] اطمینان و آرامش است و بدى، [ موجب اضطراب و] تردید     . غرر الحکم : 8755 ، بحار الأنوار : 77 / 288 / 1 .

و تصمیم گرفته بود استخاره را واقعاً در آخرین مرحله قرار بده

و از عقلش استفاده کنه

و به دنبال حکمت باشه

تا با کمک آن چراغ عقلش را روشن کنه

و راه را با سلامت طی کنه